Van een vluchtig idee tot eigen bedrijf 

Het begon allemaal met een vluchtig idee op een warme dag in 2021. Lonneke, toen 14 jaar oud, fantaseerde over het starten van een ijsbus. Maar waarom gelijk beginnen met een bus? Haar moeder bracht haar op het idee om te beginnen met een ijskar. “Binnen een week hebben we de kar geregeld. We hebben mijn huidige ijskar op Marktplaats gevonden. Het was een investering, maar dat had ik binnen een paar maanden ook weer terugverdiend. Vanaf dat moment wist ik zeker dat ik ermee door wilde gaan. Deze zomer begin ik alweer aan mijn derde jaar met Bolleke van Lonneke en het is echt mooi om te zien hoe mensen het belletje herkennen.” 

Ondernemend karakter 

Lonneke regelt alles voor haar onderneming zelf. Zo heeft ze haar eigen logo ontworpen, onderhoudt ze de socialmedia-pagina's en is ze altijd bereikbaar voor (aan)vragen. “Mensen weten me inmiddels ook wel te vinden. Ik word bijvoorbeeld gebeld als ik iets te snel door een bepaalde straat ben gefietst. Dus dan ga ik er weer terug naartoe, zodat ik ze alsnog kan voorzien van een ijsje”, vertelt Lonneke. 

Het ijs dat ze meeneemt met haar ijsbakfiets komt van La Toscana: een ambachtelijk familiebedrijf uit Veldhoven. “Ik ben daar gewoon naar binnengelopen en vroeg of ze hun ijs ook verkopen aan andere bedrijven. Het personeel in de winkel heeft me het nummer van de fabriek doorgegeven. Ik heb ze opgebeld en ze vonden het idee van de ijskar superleuk”, vertelt Lonneke over het begin van de samenwerking.  

Het geleerde in de praktijk brengen 

Lonneke heeft al meerdere bijbanen gehad, variërend van barista tot in de bediening. Ook krijgt ze bij De Rooi Pannen Eindhoven Vmbo vakken als Koken en Serveren. “Ik vind vooral serveren heel leuk, want dan sta ik echt in contact met de gasten. Gasten die in de restaurants op school komen eten staan vaak ook open voor een praatje. Ook zijn ze altijd wel benieuwd naar mijn verhaal en wat ik op school allemaal leer.” 

De kennis die Lonneke opdoet bij het vmbo, past ze toe binnen haar eigen bedrijf. “In het derde jaar hebben we een eigen evenement bedacht. Toen heb ik geleerd dat je met iedereen rekening moet houden. Denk bijvoorbeeld aan allergieën. Daarom neem ik naast hoorntjes ook bakjes mee voor mensen die geen gluten eten. Ik heb altijd zowel sorbet- als roomijs bij me, zodat mensen die geen room mogen ook kunnen genieten van een ijsje. En ik draag altijd een extra schep bij me.” 

Ervaring voor het leven 

In deze 3 jaar als ondernemer heeft Lonneke al een hoop geleerd, maar het belangrijkste is dat ze onthoudt dat je niet iedereen blij kan maken. “Ik doe dit echt omdat ik het leuk vind, maar natuurlijk wil je mensen wel blij maken met wat je doet. Ik ben minderjarig en er passen slechts 6 tot 8 bakken ijs in de kar. Dat maakt het soms wel wat beperkt. Ik heb ook geen chocoladesaus of sprinkles, maar ik heb wel heerlijk ijs voor een kleine prijs.” Dat is voor Lonneke het belangrijkste. “Ik woon nog thuis, dus het scheelt dat ik niet van deze opbrengsten hoef te leven. Ik doe het vooral omdat ik het leuk vind en om ervaring met het ondernemerschap op te doen.”  

Doorstromen naar het mbo 

Lonneke is vastbesloten om ook in de toekomst als ondernemer aan het werk te gaan. Daarom start ze na het vmbo aan de opleiding Horecaondernemer/-manager bij De Rooi Pannen Eindhoven Horeca. “Ik hoop daar meer te leren over het ondernemerschap en alles wat daarbij komt kijken. Het lijkt me fantastisch om later een eigen zaak te openen waar ik koffie serveer en koffiebonen verkoop. Het contact met gasten vind ik het allerleukste,” vertelt Lonneke gepassioneerd.  

De toekomst van de ijskar 

Bolleke van Lonneke maakt zich klaar voor een nieuw zomerseizoen. “Maar wanneer ik klaar ben voor een nieuw avontuur, hoop ik dat iemand anders uit de buurt de ijskar wil overnemen. Iemand die net als ik op jonge leeftijd wil beginnen met ondernemen. De ijskar brengt mensen echt een lach op hun gezicht en daarom zou ik het jammer vinden als de ijskar er later niet meer zou zijn. Er zijn nog maar heel weinig ijskarren zoals deze in Nederland, dus het is echt een uniek iets.”