“Mijn vriendinnen werken allemaal in de zorg. De horeca is voor hen een bijbaan. Voor mij is het mijn toekomst. Ik werk hier met hart en ziel. Het is jammer dat de meeste jongeren de charme van de horeca niet meer zien. Ze willen gewoon zo snel mogelijk veel geld verdienen, niet te veel uren maken of werken in het weekend. Ik denk dat ik daarin wel anders ben dan anderen in mijn generatie. Mijn vriendinnen leven in het nu, ik leef in de toekomst. 

Ik ben geadopteerd uit een arm land en wil bewijzen dat ik het kan. Ik wil later geld verdienen om mensen uit mijn land te helpen. Dat betekent dat ik een enorme focus heb. Mijn ouders hebben hard gewerkt, daar ben ik trots op. Ze inspireren mij."

"Over de toekomst van mijn vak maak ik me geen zorgen. Er zullen ongetwijfeld robots komen die gaan serveren of afwassen, maar gasten verwachten ook het echte contact. Een robot heeft geen emotie. Gastvrijheid blijft altijd draaien om persoonlijk contact. Ik hou ook gewoon van mensen. Iedere gast heeft een eigen verhaal, die krijg ik allemaal te horen aan tafel. De etiquette in het hogere segment is soms wel nog wat te stijf. Laat mij maar grapjes maken aan tafel wanneer het kan.”

*Dit artikel komt uit 'Pannenkoek'. De vijfde editie van het vrije magazine dat creatief bureau Shoot My Food – telkens in een ander thema – uitgeeft. De tekst is van Britt Boeijen, de fotografie van Oene Sierksma. Benieuwd naar de rest van het magazine of wat Shoot My Food voor jou kan betekenen? Neem contact op met Britt Boeijen via britt@shootmyfood.com.